مقبرة الحب

سيدتى اكتب والحروف مبعثرة
ولملمت شتاتى وما ادرى ما بعثرة

حبيبتى دعى الشوق فالفراق اقبره
احببتك مجبرا وما ادرى ما اجبره

صبر فؤادى على الفراق فما اصبره
حبيبتى الهوى زودا وعشقنا ابهره

عيناكى سحرا يجوبا ولقلبى اسحره
يا ويلنا فغدر الزمن فما اغدره

والعينان ذبلتا وللدموع امطره
بعد ان كان حبنا بستانا غدا مقبرة

وغدا الشوق الصريع متلوذا فاغبره
يا ويلى من حباً كسح الفؤاد واحبره

ويا ويلى من فراقا نهى القلب ودمره
يا ويلى من حنينا احرق القلب واجمره

مليكتى لم اعد فى شباب الهوى طفلا
فحبك اذبل فؤادى وكان ازهره

يا ويل العاشقين من زمانا خادعا
اهجوه بجوارحى فما احقره

يا امانينا ضعتى وبات الفؤاد ثرى
سانساك فانسينى ودعى حبنا سرا

فى طيات الهوا والاضلع ما اسررة
لا لن انساك فاخشى على الضلع

بسرنا انفجارا ولوعتى ما فجره
حبك خليل حياتى فى انفاسى

ورفيق دربى حتى المقبرة


**عصام**